2 juni is gekomen en geweest en na een paar goed verdiende weken rust vroegen wij onze team fietsers hoe het nu eigenlijk gegaan was.
Ons team reageerde zonder na te denken met 3 woorden: indrukwekkend, meeslepen en grandioos. Ze vertelden hoe ze op donderdagochtend vroeg in het donker klaarstonden voor de 1e klim en vol verwondering keken naar alle lichtjes naast de weg. Je beseft dan ineens waar je het allemaal voor doet. De opkomst was echt enorm en al die mensen stonden met borden met de namen van degenen die ze verloren hadden, echt heel aangrijpend.
Je beseft dan ineens waar je het allemaal voor doet.
De sfeer tussen de deelnemers was echt geweldig. Wij zijn op de zondag ervoor in het dorpje aangekomen en vanaf toen hebben we eigenlijk niet meer stilgezeten. Er was zoveel te doen! Op woensdagavond bijvoorbeeld was er een barbecue met iedereen. Of je de groepen of mensen nu wel of niet kende, je werd zo in ze opgenomen en iedereen was nieuwsgierig naar alle andere mensen. ook op de ritten omhoog was dat te merken. Redde je het niet? Dan was er altijd wel iemand die je even een duwtje in de rug gaf of even een stukje mee de berg op nam.
Een enorme ervaring dus emotioneel, maar ook lichamelijk was het redelijk zwaar. Tijdens het klimmen waren ze heel blij met hun trainingen en de clinics die ze hebben gevolgd in hun voorbereiding. We hadden enorm geluk dat we konden trainen met een stel mannen (en vrouw) die ook enorm gemotiveerd waren.
Zeker een ervaring om met plezier aan terug te denken.
Bent u benieuwd naar alle foto’s? Kijk even op onze facebookpagina! Daar komen ze deze week allemaal op te staan.
Facebook WeNeverGiveUp